TEMATYKA KURSÓW

cel

zasady

zagadnienia

teoria

praktyka

1. PROFESJONALNY, INTENSYWNY KURS BIOTERAPII PRAKTYCZNEJ
2. WYKAZ WYBRANYCH ZAGADNIEŃ Z BIOTERAPII
3. WYKAZ WYBRANYCH ZAGADNIEŃ Z ANATOMII I FIZJOLOGII
4. BIOTERAPIA DOTYKOWA, BIOTERAPIA KLASYCZNA, MEDYCYNA ENERGETYCZNA
5. WARSZTATY DOSKONALĄCE II STOPNIA
6. WARSZTATY DOSKONALĄCE III STOPNIA
7. SAMOUZDRAWIANIE PRANICZNE

Prowadzone od ponad 30 lat według autorskiego programu Profesjonalne Kursy Bioenergoterapii Praktycznej skupiają się głównie na szkoleniu praktycznym w zakresie bioenergoterapii oraz podstawowych założeń tak zwanej medycyny energetycznej opartej na energetycznym modelu przyrody.

W zakresie doboru treści jak i metodyki nauczania, oparte są one na wieloletnim dydaktycznym doświadczeniu wykładowcy. Przekaz doświadczenia i umiejętności praktycznych wynika z dwudziestoletniej praktyki zawodowej i wybitnych osiągnięciach w tym zakresie, potwierdzonych często przez lekarzy i dokumentację medyczną.

Pierwszy podstawowy poziom praktycznego szkolenia w zakresie bioenergoterapii trwa około 50 godzin.

Dwa następne etapy Warsztaty Doskonalące II i III st. (15 godz. każdy etap) odbywają się w systemie weekendowym.

Celem kursu jest wprowadzenie słuchaczy w bardzo zaawansowany system wnikliwej biodiagnozy i skutecznej terapii energetycznej.
Umiejętności te nabywają słuchacze poprzez ćwiczenia praktyczne i pokazowe zabiegi, które są następnie analizowane przez prowadzącego i powtarzane przez słuchaczy samodzielnie.

Ten system pracy z klientem pozwala uchwycić to co jest najważniejsze w bioenergoterapii. Kształtuje właściwe nawyki, umożliwia słuchaczom wypracowanie własnych różnorodnych metod bioterapeutycznych. Sprzyja też pozbyciu się stresów i bloków, wzmacnia poczucie odpowiedzialności w tym zawodzie, umożliwia rozwinięcie indywidualnych predyspozycji i talentów.

Naczelną zasadą Profesjonalnego Kursu Bioterapii Praktycznej jest praktyka, praktyka i jeszcze raz praktyka.

Wprowadzone na kursie techniki „inicjacji energetycznych” pozwalają bardzo szybko odpowiednio uwrażliwić dłonie i opuszki palców oraz przygotować słuchacza do postrzegania pozazmysłowego.

Uwrażliwione tą metodą dłonie pozwalają słuchaczom bezpiecznie wykonać diagnozę zaburzeń energetycznych oraz przeprowadzić skuteczną terapię energetyczną nie osłabiając przy tym energetyki własnej. Wielostopniowe inicjacje usuwają też zablokowania na poziomie ciała, energii i ciał subtelnych słuchaczy.

Kurs poprzedza rozmowa wstępna, a kończy sprawdzien.

Kurs przeznaczony jest dla ludzi dorosłych, zdrowych, zrównoważonych emocjonalnie o stabilnej psychice. Wskazane są pewne predyspozycje w tym zawodzie, wykształcenie średnie oraz zrozumienie odpowiedzialności za zdrowie drugiego człowieka.

Potrzebna jest ogólna znajomość wybranych zagadnień z anatomii i fizjologii.

Naczelną zasadą Intensywnego Profesjonalnego Kursu Bioterapii Praktycznej jest przekazanie przez prowadzącego, słuchaczom kursu, różnych technik i praktycznych umiejętności pracy z klientem.

PROGRAM KURSU BIOTERAPII

Program kursu, metodyka nauczania oraz szkolenie praktyczne  dostosowane jest do ogólnie przyjętego założenia, że bioenergoterapeuta rozpoznaje zaburzenia bioenergetyczne organizmu (tzw. biodiagnoza). Eliminuje zaburzenia i bloki energetyczne. Przywraca swobodę przepływu bioenergii w organizmie.
 Oczyszcza bioenergetycznie i zasila strefy bioenergetycznych niedoborów w celu pobudzenia naturalnych sił obronnych organizmu człowieka. Bioenergoterapeuta przywraca równowagę energetyczną (tzw. homeostaza energetyczna), wzmocnienia układ odpornościowy i przyspieszenia proces regeneracji organizmu.

PODSTAWOWE TEMATY

• metody przeprowadzania szczegółowego wywiadu dotyczącego stanu zdrowia
• rozpoznawanie zmian biopola, ustalanie obszarów zakłóconych, określanie zakłóceń w ośrodkach energetycznych i punktach biologicznie aktywnych
• dobór właściwej metody bioenergoterapii uwzględniającej warunki współdziałania z terapią medyczną
• oczyszczanie energetyczne zaburzonych stref organizmu
• udrażnianie meridian (kanałów energii);
• wykonywanie zabiegów profilaktycznych i wspomagających powrót do zdrowia
• zasilanie stref bioenergetycznych niedoborów
• harmonizowanie i wzmacnianie aury
• informowanie klienta o wskazaniach i przeciwwskazaniach stosowanej wobec niego metody bioenergoterapii, możliwość podawania zaleceń i spodziewanych efektów
• informowanie o konieczności przyjmowania leków i nie przerywania leczenia medycznego, w przypadkach szczególnych konsultowanie się z lekarzem lub innymi specjalistami
• zasady prowadzenia ewidencji klientów oraz kartotek indywidualnych
• podstawowe zasady BHP pracy bioenergoterapeuty
• zasady działania  bioenergoterapeutycznego na odległość
• technik relaksacyjno-medytacyjnych

Przeważająca część zajęć dotyczy praktyki zawodowej są to:

• metodyka postępowania w pracy z klientem,
• podstawowe zasady zabiegu bioterapeutycznego,
• zastosowanie umiejętności własnych i poznanych technik w różnych typach chorób i dolegliwości,
• wykorzystania innych technik wspomagających,
• zasady prawidłowego zabiegu terapeutycznego metodą bezpośrednią oraz na odległość na poziomie ciała - fizycznego, eterycznego, mentalnego,
• wybrane techniki regeneracji energetycznej (techniki medytacyjno-jogistyczne, oddechowe, relaksacyjne),- opanowanie praktycznych umiejętności pracy na poziomie ciała fizycznego, energetycznego, emocjonalnego i mentalnego oraz wizualizacja aury,
• poznanie różnych technik pozazmysłowego postrzegania,
• informacja energetyczna w procesie terapeutycznym.
• umiejętności diagnostycznych
• umiejętności terapeutycznych
• prawidłowe stosowanie BHP bioterapii

Część teoretyczna obejmuje między innymi:

• podstawowe założenia "energetycznego modelu życia i zdrowia",
• energetyczny model budowy człowieka i świata (czakry, kanały energetyczne, ciała subtelne, aura) itp,
• powszechne pole energii, pojedyncze pole energii, pola morfogenne itp.),
• właściwości i funkcje sił życiowych zawartych w energii pięciu elementów,
• koncepcja pięciu elementów
• wrażliwość energetyczna w procesie diagnozy i terapii,
• medycyna naturalna, uzdrawianie i bioterapia od czasów starożytnych do współczesności,
• różne sposoby zabezpieczeń energetycznych i BHP bioterapii,
• wybrane wiadomości z zakresu anatomii i fizjologii.
• pojęcie zdrowia człowieka
• etyka zawodowa i właściwy stosunek do chorego człowieka

Kurs kończy się egzaminem teoretycznym i praktycznym.

1. Czym jest bioterapia?
2. Co to jest uzdrawianie duchowe?
3. Bioterapia dotykowa,
4. Podstawowe założenia medycyny chińskiej. Pary narządów.
5. Inne metody medycyny naturalnej (naturoterapia),
6. Diagnoza energetyczna
   • diagnoza wstępna
   • diagnoza zasadnicza
   • diagnoza sprawdzająca
   • diagnoza zewnętrzna (auryczna)
   • diagnoza wewnętrzna (zaburzenia ciała)
   • podstawowe błędy w diagnozie
7. Terapia energetyczna
   • metoda dotykowa
   • metoda bezdotykowa
   • działanie mentalne
   • działanie na odległość
   • działanie poprzez zdjęcie
   • energetyzacja, oczyszczanie, porządkowanie energii
   • podstawowe błędy w terapii
8. Wizualizacja zjawisk energetycznych
   • postrzeganie energii
   • postrzeganie aury
   • postrzeganie przepływu energii
9. Energetyczny model budowy człowieka
   • wewnętrzna struktura energetyczna
   • zewnętrzna struktura energetyczna
   • kanały
   • czakry
   • aura (biopole) itp.
10. Medycyna energetyczna
    • założenia ogólne
    • różne metody działania
    • diagnoza
    • terapia
    • nadmiar
    • brak przepływu energii
11. Zaburzenia przepływu energii
    • nadmiar
    • niedobór
    • zastoje
12. Teoria pola energetycznego
    • powszechne pole energetyczne
    • indywidualne pole energetyczne
    • pole energii życia
    • pole morfogenne
13. Czakroterapia – podstawowe założenia
14. BHP pracy bioterapeuty
    • BHP pracy z klientem
    • BHP pracy bioterapeuty
    • BHP dotyczące miejsca pracy
15. Medycyna a bioterapia
    • relacje
    • współzależności
16. Różne rodzaje i funkcje energii
    • urodzeniowa
    • życiowa
    • nabyta
    • obronna
    • odżywcza
    • karmiczna itp.,
17. Techniki oddechowe, relaksacyjne, energetyzujące
18. Umysł, zmysły, świadomości zmysłowe, funkcje świadomości w/g psychologii analitycznej C.G.Junga
19. Świadomość, podświadomość, nadświadomość w/g teorii huny
20. Postrzeganie pozazmysłowe, oddziaływanie mentalne
21. Wrażliwość energetyczna, zabezpieczenia energetyczne

ANATOMIA

1. Postać człowieka jako całość
2. Układ narządów trawiennych
   • górna część układu trawiennego
   • żołądek
   • jelita
3. Wielkie gruczoły trawienne
   • wątroba
   • trzustka
4. Układ oddechowy
   • drogi oddechowe
   • płuca i oskrzela
5. Układ moczowy
   • nerki, moczowody i pęcherz moczowy
6. Układ krążenia
   • układ krwionośny
   • krew i jej składniki
7. Serce - budowa i motoryka
8. Układ chłonny
   • naczynia i węzły chłonne
   • śledziona, topografia i budowa
9. Układ nerwowy
   • ogólny plan budowy układu nerwowego
   • mózgowie
   • układ nerwowy autonomiczny
   • część układu współczulna
   • część układu przywspółczulna
10. Gruczoły dokrewne
11. Skóra
12. Narządy zmysłów
    • narząd wzroku
    • narząd słuchu i równowagi
    • narząd smaku
    • narząd powonienia
    • narząd czucia skórnego

FIZJOLOGIA

1. Fizjologia układu trawiennego 
   • gruczoły ślinowe
   • trawienie pokarmu w fazie ustnej
   • połykanie
   • żołądek
   • soki żołądkowe - skład
   • dwunastnica
   • jelito cienkie (czcze kretę)
   • jelito grube (wyrostek robaczkowy)
   • okrężnica
   • odbytnica
2. Wydzielanie gruczołów trawiennych
   • wątroba - drogi żółciowe
   • pęcherzyk żółciowy
3. Trzustka - czynności i wydzielanie soków trawiennych oraz hormonu insuliny
4. Wchłanianie
   • kał
   • defekacja
5. Układ oddechowy
   • mechanika oddychania
   • rola pojemności płuc
   • wymiana gazów
   • rola krwi w procesie oddychania
   • odmiany oddychania
6. Fizjologia układu moczowego
   • nerki - wydzielanie moczu
   • czynności nerek
7. Układ krążenia
   • praca serca
   • zjawiska elektryczne w sercu
   • automatyzm serca
   • regulacja czynności serca
   • czynności naczyń krwionośnych
   • ciśnienie
   • tętno
   • szybkość prądu krwi
   • krążenie krwi w naczyniach i żyłach
   • regulacja krążenia krwi
8. Układ chłonny - fizjologia
   • czynności śledziony
   • chłonka
9. Fizjologia układu nerwowego

    Dla wielu osób zawodowo zajmujących się bioterapią dotychczasowy jej model teoretyczny może być już niewystarczający.

Z jednej strony ogranicza on ich możliwości rozwoju, z drugiej zaś nie wymusza opracowania spójnego systemu kształcenia i ciągłego podnoszenia kwalifikacji w tzw. szkoleniu podyplomowym. Z mojego rozeznania wynika, że problemu tego nie rozwiązano dostatecznie ani w dwustopniowym systemie nadawania kwalifikacji czeladnik-mistrz (rzemiosło cechowe), ani w regionalnych bądź ogólnopolskich stowarzyszeniach, zrzeszeniach czy federacjach.

Pewne zagadnienia medycyny energetycznej oraz stosowane przez nią metody pracy z klientem są już omawiane na prowadzonych przeze mnie kursach bioterapii i kursach doskonalących, organizowanych w Zakładzie Doskonalenia Zawodowego w Warszawie.

Medycyna energetyczna chętnie wykorzystuje możliwości wizualizacji oraz różne techniki bezpośredniego oddziaływania w systemie anatomii i fizjologii energetycznej. Uwzględnia subtelne plany energetyczne i ich powiązania z modelem fantomowym.
Stosowane przez nią terapie są bardziej kompleksowe i skuteczne, gdyż wspiera je głęboka, wielopoziomowa diagnoza oparta na konkretnej wiedzy, a nie tylko intuicji. Ponadto umożliwia zbliżenie z nauką i medycyną oraz komplementarność działań, zachowując jednocześnie swoją autonomiczność w stosunku do każdej z tych dziedzin.

Warto wspomnieć, że pierwsze szlaki zostały już dawno przetarte.
Dokonał tego nasz kolega Jerzy Rejmer, założyciel i rektor Akademii Medycyny Energetycznej w Genewie. W Polsce też istnieje nieformalna grupa terapeutów stosujących założenia medycyny energetycznej i wibracyjnej zwanej bioterapią współczesną.

W obrębie bioterapii można rozróżnić dwie metody postępowania:

1. Leczenie przez dotyk lub nakładanie rąk, np. na miejsca chore, ukierunkowane na „dawanie energii”. Jest to metoda najprostsza, nie wymaga wielkiej wiedzy i umiejętności, ale jest godna szacunku i równie skuteczna jak inne. Wystarcza wiara, że ma się dar leczenia. Jednak weryfikacja uzdrowicieli pracujących tą metodą jest bardzo trudna.

2. Bioterapię klasyczną z wypracowanym własnym systemem diagnozy i terapii oraz modelem teoretycznym postrzegania zdrowia człowieka, tzw. modelem energetycznym.

3. Medycyna energetyczna jest systemem bardziej skomplikowanym. Wymaga głębszej wiedzy i specyficznych umiejętności. Nie chodzi przy tym o wiedzę ezoteryczną, ale o poznanie podstaw fizyki, biochemii, medycyny, psychologii oraz medycyny i filozofii Wschodu.

W bioterapii klasycznej, w jej podstawowej formie, diagnozowanie sprowadza się do lokalizacji zaburzeń energetycznych głównie za pomocą wahadełka lub dłoni. Terapia obejmuje likwidację tych zaburzeń m.in. poprzez oczyszczenie, doenergetyzowanie, usprawnienie przepływu energii i zrównoważenie energetyczne. Jest to metoda nastawiona na leczenie objawowe, a przy tym skuteczna i przyjazna choremu.

W medycynie energetycznej diagnoza obejmuje objawy i przyczyny choroby. Sama lokalizacja zaburzeń energetycznych, jest niewystarczająca, by wyeliminować chorobę. Sięga się więc głębiej, w łańcuch przyczynowo-skutkowy, dociera do przyczyn choroby, np. do systemu meridianowego i subtelnych planów aurycznych, uwzględnia założenia systemowe medycyny chińskiej, tybetańskiej, ajurwedyjskiej, bez kompleksów stosuje się osiągnięcia współczesnej medycyny naukowej. Jest to więc terapia komplementarna, a nie alternatywna.
Medycyna energetyczna próbuje znaleźć dla siebie miejsce w szeroko rozumianym systemie opieki zdrowotnej, zwanym medycyną zintegrowaną.

Teoretyczny model medycyny energetycznnej jest również modelem energetycznym, rozumianym jednak bardzo szeroko i wielopoziomowo, łącznie z energetyczną koncepcją życia, pól morfogennych i duchowego wymiaru egzystencji człowieka. W diagnozowaniu i leczeniu terapeuta stosujący zasady medycyny energetycznej posługuje się modelem radiestezyjnym w takim zakresie i na takim poziomie, na jakim jest najbardziej przydatny i najmniej zawodny.

Gdy przyczyny choroby sięgają planów przepływu energii stanowiących podstawę do manifestacji subtelnych stanów umysłu, medycyna energetyczna bardzo mocno uwzględnia aspekt psychologiczny. Szuka przyczyn choroby w sferze psychosomatycznej, emocjonalnej, mentalnej i duchowej.

W terapii uwzględnia się rolę emocji i uczuć jako czynników destabilizujących zdrowie człowieka, bierze pod uwagę jego nawyki oraz nawykowy sposób działania i myślenia, determinanty osobowości, poczucie własnej tożsamości itp.

Zaletą medycynie energetycznej jest więc to, że w diagnozowaniu i terapii sięga głębiej i dalej – do planów bardzo subtelnych, posługuje się wiedzą na ich temat, rozumie, dlaczego tak się dzieje. W bioterapii natomiast decydują odczucia i intuicja, nie szuka się przyczyn odczuć, naszym działaniem kieruje głównie intuicja.

Medycyna energetyczna, rozpatruje powiązania i współzależności między anatomiczną i fizjologiczną budową człowieka a wewnętrznym systemem energetycznym, subtelnymi planami, elementem woli itp.

Wielu bioterapeutów już pracuje na tych wyższych poziomach energetycznych, rozumie i stosuje zasady medycyne energetycznej energetycznej. Jednak opracowanie jej podstawowych założeń, spójnej metodologii, koncepcji kształcenia i zasad naukowej weryfikacji wymaga zbiorowego wysiłku wielu ludzi oraz współpracy ze światem nauki.

W medycynie energetycznej ważnym elementem terapii jest nawiązanie dobrego kontaktu z klientem i uświadomienie mu jego aktywnej roli w procesie leczenia. Dzięki samouświadomieniu problemu bierze on czynny udział w walce o swoje zdrowie.

Rozpoznając chorobę w jej przedklinicznej fazie rozwoju, terapeuta stosujący zasady medycyny energetycznej może wychwycić długotrwałe czynniki stresogenne wpływające na zdrowie człowieka.

Opiera się przy tym na koncepcji energetycznego modelu życia. Ujmując człowieka całościowo, uzmysławia choremu wagę zharmonizowania się systemie samym sobą systemie światem zewnętrznym. Dostarcza mu wiedzy na temat czynników warunkujących jego chorobę, dzięki czemu chory może aktywnie uczestniczyć w procesie terapii.

Świadomość chorego bierze czynny udział w przywracaniu porządku energetycznego na wszystkich dostępnych mu poziomach energetyczno-mentalnych.

Zdarza się, że terapeuta musi odblokować choremu poziomy energetyczne. W bioterapii zaś ten aspekt jest mało znany, bioterapeuta skupia się bardziej na samej terapii.

Jednym z ważniejszych założeń medycyny energetycznej jest zrównoważenie energii możliwie na wszystkich poziomach wibracji (homeostaza), czego efektem ma być powrót do zdrowia.

Generalnie medycyna energetyczna prowadzi do umiejętności poruszania się we wszystkich dostępnych poziomach energetycznych chorego.

Opierając się na pozyskanych z nich informacjach dotyczących zakłóceń oraz dzięki swojej wiedzy i rozumieniu, że przyczyny zaburzeń nie muszą być związane z osobą klienta, ale z czynnikami zewnętrznymi wpływającymi na jego energetykę i zdrowie - terapeuta dociera do pierwotnej przyczyny (pierwotnych przyczyn) choroby.

BIOTERAPEUTYCZNE WARSZTATY DOSKONALĄCE

WARSZTATY DOSKONALĄCE II STOPNIA

     Warsztaty Doskonalące II st. są kolejnym stopniem wtajemniczenia dla bioterapeutów po Profesjonalnym Kursie Bioenergoterapii.

   W trakcie warsztatów przekazywane są różne bardzo specjalistyczne nowe techniki oczyszczania i terapii energetycznej.
Przekazuję słuchaczom dodatkową wiedzę i pokazuję praktycznie jak należy skutecznie i bezpiecznie pracować w bardzo wąskich pasmach energii życiowych człowieka.
Nauczam specjalistycznych technik i nowych metod pracy z energią, pozwalających delikatnie wchodzić energią w głąb ciała człowieka, w jego określone miejsca i narządy.
Uczymy się jak precyzyjnie i bezpiecznie penetrowania energią w chorych lub zaburzonych energetycznie miejscach w ciele człowieka, a także jak tymi metodami przeprowadzić skuteczny zabieg na wielu poziomach oraz w aurze.
Techniki i metody pracy z klientem, które przekazuję na warsztatach wynikają z mojej ponad dwudziestoletniej praktyki zawodowej, oraz wieloletnich doświadczeń w zakresie medytacji, koncentracji i systematycznych praktyk energetycznych.

WYKAZ ZAGADNIEŃ:

• uwrażliwienie dłoni i opuszków palców na subtelnym poziomie właściwości el. ognia i światła
• techniki zaciskania i rozprężania oraz rozprzestrzeniania energii
• techniki otaczania energią guzów, cyst, torbieli itp. Tworzenie pierścieni energetycznych i zaciskanie ich wokół miejsc chorych
• usprawnianie przepływu energii w kończynach górnych i dolnych na poziomach fizjologicznych układu nerwowego, krwionośnego, mięśniowego, kostnego itp.
• działanie punktowe oraz wyciąganie chorych energii z konkretnych miejsc przy pomocy technik mentalnych, oraz z większych odległości
• diagnoza i terapia ze zdjęcia, oraz różne techniki dostrajania mentalnego (stan alfa)
• techniki oczyszczające, energetyzacja i usprawnianie przepływu energii z wykorzystaniem łóżka do masażu
• przemieszczenia astralne
• specjalistyczne techniki terapeutyczne dotyczące stawów kolanowych, biodrowych, i innych oraz kręgosłupa (wejście w przestrzenie między stawowe, rozszerzanie, regeneracja i wzmacnianie kości, wytwarzanie mazi między stawowej)
• terapeutyczne właściwości energii wiatru (chłodnego)
• sesja postrzegania pozazmysłowego, różne rodzaje wizualizacji
• energia złotego „chi” światła słonecznego i różne możliwości wykorzystania jej w terapii energetycznej
• różne techniki wchodzenia i wychodzenia energią z ciała lub organów człowieka
• oczyszczanie elementem ognia czakr
• rola miękkich i twardych energii oraz ich zastosowanie w pracy bioterapeuty
• różne możliwości pracy z zezem i oczami
• moczenie nocne u dzieci rozwinięcie technik poprzednich
• techniki łączenia się z energią i właściwościami elementów

WARSZTATY DOSKONALĄCE III STOPNIA

    Warsztaty Doskonalące III st. są przeznaczone dla bioterapeutów, którzy ukończyli II st.
W trakcie zajęć powtarzamy również pewne techniki i metody pracy z energią ale na głębszym i subtelniejszym poziomie.
Pogłębiamy różne metody pracy własnej ukierunkowane na podniesienie osobistych kwalifikacji zawodowych, tzw. właściwości paranormalnych oraz postrzegania pozazmysłowego.
Na tym poziomie działania przygotowujemy się do pracy na tzw.poziomie fantomowym.
Pogłębiamy wiedzę i umiejętności w zakresie wielowarstwowej diagnozy i terapii, działając w obszarze energetycznym człowieka, które określamy jako „pole życia” lub „pole doświadczenia”.
Obszar ten nie dotyczy wyłącznie tzw. jednostek chorobowych, ale raczej naszych relacji (właściwych – niewłaściwych, pozytywnych – negatywnych itp.) ze środowiskiem, rzeczami i przedmiotami, relacji międzyludzkich, itp.

Pewne przekazywane techniki są ukierunkowane na uwalnianie, radykalne wybaczanie oraz tworzenie pozytywnych wzorców i relacji, oraz doskonalenia samego siebie.

WYKAZ ZAGADNIEŃ:

• synchronizacja działań na odległość na trzech poziomach - ciała fizycznego, eterycznego i mentalnego
• postrzeganie pozazmysłowe - oczy - patrzenie jakby poprzez środek głowy
• oczyszczanie czakry trzeciego oka
• praca zdjęciem lub innym tzw. „świadkiem” - wejście w stan alfa
• uzupełniające ćwiczenia i praca z elementami surowymi (żywiołami) oraz esencją elementów i barwami
• łączenie się z energią elementów i czerpanie energii z pięciu elementów
• zabezpieczenia i osłony energetyczne, zabezpieczenie wejść do kanałów energetycznych, osłona czakr
• harmonizacja i udrażnianie przejść z systemu energetycznego do fizjologicznego poprzez czakry, działania w zakresie dolegliwości typu organicznego i funkcjonalnego
• przesunięcia w aurze, wzmacnianie aury itp.
• rozblokowanie dwóch kanałów bocznych (ucisk, masaż energetyczny) usprawnienie przepływów energii w dół ciała
• wzmacnianie czakr (słabsze do mocniejszych, metoda trzech palców), funkcje czakr przednich i tylnych, określenie stopnia doładowania czakr
• mostkowanie czakr
• pola schronienia, pola mocy, pola radości, piękna i dobroci
• diagnoza i terapia w subtelnych polach aury
• podstawowe założenia struktury fantomowej dotyczące organów, pól energetycznych, pól morfogennych
• formy i struktury funkcjonalne fantomów organów
• praca nafantomach
• integracja systemów pozytywnych – dezintegracja negatywnych i ich wpływ na zdrowie, psychikę i umysł człowieka
• relacje energetyczne i równowaga energetyczna (homeostaza)
• harmonizacja energii w ciele człowieka – 6 układów rąk
• zablokowania funkcji zmysłów u dzieci ( brak koncentracji, opóźnienia mowy, nadwrażliwość, nerwowość itp.)
• magia świec i ognia,
• praca z kryształami,
• stan "alfa,
• uzdrawianie w tradycji Huny
• pozostałe inne tematy i zagadnienia do uzgodnienia przez słuchaczy

***

SAMOUZDRAWIANIE PRANICZNE
kurs dla początkujących

    W naszej europejskiej kulturze panuje wątpliwe przeświadczenie, że większość chorób wywoływana jest przez czynniki zewnętrzne. Stąd między innymi bierze się mylne przekonanie, że środek zaradczy również musi pochodzić z zewnątrz. Ludzie wierzą, że lekarstwo zaaplikowane do wewnątrz musi sprawić, że wszystko powróci do normy.

    Niestety, jednak szybko się okazuje, że tak nie jest. Ponieważ medycyna akademicka nie zawsze jest skuteczna, stąd też bierze się renesans metod naturalnych oraz duże zainteresowanie medycyną energetyczną, bioenergoterapią lub samouzdrawianiem.

    Zdrowie w rozumieniu holistycznym to taki stan organizmu, w którym układy i narządy oraz wszelkie procesy ważne dla życia funkcjonują bez zakłóceń, a system energetyczny i żywioły są zrównoważone

   Samouzdrawianie praniczne jest pewnego rodzaju kompleksowym, zintegrowanym systemem „autoterapii energetycznej”, rozwija czucie i kontrolę ciała fizycznego, energetycznego, emocji i umysłu.

Metoda ta obejmuje pracę z ciałem, energią i umysłem, dając niepowtarzalną możliwość takiej modyfikacji samoświadomości człowieka, by mógł dłużej zachować dobre zdrowie oraz lepiej ułożyć swoje relacje ze światem zewnętrznym.

     Wielu ludzi przychodzących do mnie na kurs bioterapii chce nabyte umiejętności wykorzystać głównie na potrzeby własne. Samouzdrawianie praniczne jest właśnie tą metodą pracy z energią, która pozwala zastosować terapię energetyczną w stosunku do samego siebie, a poprzez to działanie pozytywnie wpływać na stan zdrowia. Aby nauczyć się właściwie i bezpiecznie pracować z energią własną, konieczne jest jednak pewne podstawowe przeszkolenie.

Osoby stosujące metodę autoterapii uważają, że samouzdrawianie praniczne bazuje na:

1. znajomości energetycznego systemu człowieka,

2. bezpośrednim doświadczeniu przepływu energii w ciele,

3. umiejętności kontrolowania przepływu energii w ciele i subtelnych kanałach energetycznych.

    Dla początkującego adepta pierwszym krokiem w samouzdrawianiu pranicznym jest badanie i doświadczanie ruchu oraz zmian przepływu energii życiowej (pranicznej) w polu własnej świadomości. Z czasem ruch tej subtelnej energii, który do tej pory był nieświadomy, staje się świadomym subtelnym odczuciem. Aby uzmysłowić sobie drogi przepływu energii życiowej w ciele niezbędna jest również podstawowa wiedza z zakresu anatomii i fizjologii człowieka.

    Kiedy taką tajemną mapę doświadczenia odkryje się w sobie, w sposób zindywidualizowany, można przystąpić do nauki i praktyki badania i kontrolowania oraz samoregulowania przepływu wewnętrznych energii życiowych.

    Joga indyjska już od paru tysięcy lat ma wypracowane skuteczne metody pracy z ciałem, energią i umysłem, dając niepowtarzalną możliwość ich kontroli, a także przechodzenia w odmienne stany świadomości. Systematycznie i długotrwale badano różne stany emocjonalne i psychiczne oraz towarzyszące im fizyczne, subtelne odczucia. Z czasem stopniowo rozwinięto metodyczne i bardzo precyzyjne techniki badania pracy narządów wewnętrznych i układów oraz zachodzących w nich procesów fizjologicznych.

    W podobny sposób przeanalizowano i opisano energetyczny system człowieka, szeroką i wielofunkcyjną sieć kanałów energetycznych, miejsc koncentracji energii, zwanych czakrami, ciała subtelne itp. Te badania dały praktykującym joginom, na drodze samoobserwacji, możliwość wykształcenia umiejętności przewidywania, a w dalszej kolejności kontrolowania i właściwego regulowania pracy narządów, systemów anatomiczno-fizjologicznych oraz niektórych zaburzeń psychosomatycznych. Dzięki tym nadzwyczajnym umiejętnościom jogini zdobyli w świecie rozgłos i sławę jako ludzie zdrowi, szczęśliwi i wyjątkowo odporni na różnego rodzaju choroby.

     Bardzo podobne założenia i metody działania występują w praktyce samouzdrawiania pranicznego, które bezpośrednio nawiązuje do znanych technik jogicznych, starej sztuki uzdrawiania, a także nowoczesnych metod stosowanych w bioenergoterapii i medycynie wibracyjnej.

Wyraźnie więc widać, że różne systemy jogi w przeciwieństwie do zachodnich szkól psychologii, są zdecydowanie bardziej ukierunkowane na rozwój i doskonalenie jednostki.

     Celem samouzdrawiania pranicznego jest dokonanie takich zmian w systemie energetycznym i umyśle człowieka, by mógł on:

• wyzwolić wszystkie możliwe czynniki decydujące o zdrowiu fizycznym i psychicznym,

• lepiej przystosować się do życia w społeczeństwie.

***

Dodatkowo informuję, że również Izby Rzemieślnicze organizują zawodowe szkolenia potwierdzone tytułem mistrzowskim lub czeladniczym.